Нимезе, чоохтирға кирек, сӧс садызып,
Пiрдеезiнең хаҷан даа алданмаам.
Хайди-да, пот, чуртаста умзынмаам
«Баш-на-баш» тiп ойынҷымны хазырып,
Чӧпке кiр кӧрерге пiрее хыйға тадардаң:
Хыйтлаах, кӱр хоос, тӱмен сӧстернiң ооғазын
Сайрап, кӱн чариина тудып, халбастана
Сал пирерге тайтлада хол пiчиимнең:
Мына сағаа кибелiмнiң сын чорығы! –
Хал ямбыҷах изерiзiмнiң тарығы…
Хайдағ андағ чуға суннығ ил сағызах –
Сӧс садызып, чырғал кiнi оох-теектердең пiрге –
Таптан турча ах чаҷынах пулиинда?..
Сибдеектiң сӧс хазыры хылиинда
Кӧп тее нимес, че поохталған сӧстер
Хамҷы сапхан ил Тигiрҷi суртлаан чiли,
Чарлир чонға, хырығ пiлбес сын ааснаң:
Син позыңны хумартхыли кинделернең,
Чӱзер чылға кӧстеп сӧстер соғанын,
Пурунғызар чӧргiзiбiстiң чалынны!
Хаҷан полза, чыллар иртiп, ол… поғырир
Хан Тигiр чылтыстарынаң хайнап! –
Хайхадып, хаахтырар тадар тiл пiлiнгенiн…
Сағам, тзең, салаа пӱгiп, сананып
Кинде изерiзiн кӧрглеп турбыс китенiп:
Ам даа ол син пасчаң чылхызы пар,
Ам даа нинҷе кiзi андар-а, хыстынар!
Чӱзер кiзi атархазып, хоптанар:
Хайдағ ахчаа чӧптеп кӧрҷең хоғдайны? –
Сӧстер узын пiзи тутхан Худайны!..
Мин дее амды тiленҷiктернiң соо осхас,
Кибеллеп ямбти ам, сӧстерiмнi хойралтыпчам,
Кiлленiп, таң, алданып па, чарлим:
Арса, Сибдеектiң чуртазағас iзиин
Ах чаҷын киндеглерiне сӱрерзiң?
Мин, тiзең, сӧс ӧдiзiмнiң соонҷа
Чӱгӱрiнiп, арса, салам ырларны,
Арса, хырт хомысха тахпағастар салам,
Килер тустың хоол чорығынҷа хооп,
Чайаачы Султрековты адап…
